2009-09-26
2009-07-31
Chu vi konas la urbo Montpellier ?
La oficiala reto de montpelier havas esparanta versio. http://eo.montpellier.fr/
Naskiĝinta en la komenco de la jaro 1000, Montpeliero alvenas al la tria jarmilo, riĉa pro dek jarcentoj da historio foje tumulta, foje drama, ofte brila kaj ĉiam neordinara.
En la Langvedoka ebenaĵo, kies centron ĝi okupas, Montpeliero aspektas kiel escepto : ĝi estas la sola granda urbo, kies origino ne datumas de Antikveco. El tiu ĉi eksterordinara situacio, ĝi konservis la dinamismon de la plej junaj. Dum la malnovaj urboj, vestiĝoj de la romia imperio, senĉese kadukiĝas, ĝi konas en Mezepoko disvolviĝon kun mirinda rapideco. El simpla agrokultura bieno, ĝi iĝas en kelkaj jarcentoj ekonomia kaj kultura ĉefurbo unuaranga. Spite al nedaŭraj eklipsoj, Montpeliero sukcesis daŭrigi kaj disvolvi sian rolon de ĉefurbo de la Malalta-Langvedoko. Tiurilate, por Montpeliero la 18a jarcento estis ankaŭ favora periodo.
Sekve, la bela Mediteranea urbo ricevis multon kiel heredaĵon. Multoblaj kaj foje malproksimaj suzerenecoj alklimatigis tie guston de libereco. La vizitantoj el ĉiuj horizontoj igis ĝin tero de toleremo. Ĝiaj kleruloj donis al ĝi la respekton de la kulturo kaj de la kono.
Pli freŝdate, la alveno de novaj loĝantaroj, ĝia geografia privilegia situacio kaj ĝia forta potenco de spiritenergio donis al ĝi novan impeton, kaj ebligis forĝi bildon fidelan kun la realaĵo de juna kaj aŭdaca urbo. Tiu nova kresko ŝajnas, per sia rapideco, altendi la manon tra la tempo al la plej dinamismaj epokoj de la Montpeliera historio.
Naskiĝinta en la komenco de la jaro 1000, Montpeliero alvenas al la tria jarmilo, riĉa pro dek jarcentoj da historio foje tumulta, foje drama, ofte brila kaj ĉiam neordinara.En la Langvedoka ebenaĵo, kies centron ĝi okupas, Montpeliero aspektas kiel escepto : ĝi estas la sola granda urbo, kies origino ne datumas de Antikveco. El tiu ĉi eksterordinara situacio, ĝi konservis la dinamismon de la plej junaj. Dum la malnovaj urboj, vestiĝoj de la romia imperio, senĉese kadukiĝas, ĝi konas en Mezepoko disvolviĝon kun mirinda rapideco. El simpla agrokultura bieno, ĝi iĝas en kelkaj jarcentoj ekonomia kaj kultura ĉefurbo unuaranga. Spite al nedaŭraj eklipsoj, Montpeliero sukcesis daŭrigi kaj disvolvi sian rolon de ĉefurbo de la Malalta-Langvedoko. Tiurilate, por Montpeliero la 18a jarcento estis ankaŭ favora periodo.
Sekve, la bela Mediteranea urbo ricevis multon kiel heredaĵon. Multoblaj kaj foje malproksimaj suzerenecoj alklimatigis tie guston de libereco. La vizitantoj el ĉiuj horizontoj igis ĝin tero de toleremo. Ĝiaj kleruloj donis al ĝi la respekton de la kulturo kaj de la kono.
Pli freŝdate, la alveno de novaj loĝantaroj, ĝia geografia privilegia situacio kaj ĝia forta potenco de spiritenergio donis al ĝi novan impeton, kaj ebligis forĝi bildon fidelan kun la realaĵo de juna kaj aŭdaca urbo. Tiu nova kresko ŝajnas, per sia rapideco, altendi la manon tra la tempo al la plej dinamismaj epokoj de la Montpeliera historio.
2009-07-29
Pologne : congrés sur l'espéranto
Il y a des années qui font date pour les espérantistes du monde entier. 1859-2009: voilà cent cinquante ans, le «Docteur espéranto» Ludwik Zamenhof esquissait ses premiers balbutiements en terre linguistique universelle inconnue. Pour marquer cet événement, ses héritiers organisent cette semaine le 94e congrès international de l’espéranto, à Białystok (nord-est de la Pologne), la ville natale du père fondateur Zamenhof.
Si Ludwik Zamenhof a suivi une formation de médecin ophtalmologiste, il n’a pas freiné sa passion pour les langues, puisqu’il en maîtrisait pas moins de onze. Mais ces connaissances ne semblent pas avoir longtemps satisfait ses aspirations. Autour de lui s’affrontent alors les communautés polonaises, juives et catholiques, allemandes et russes. Des heurts qui le traumatisent et qu’il décide de surmonter. Comment ? En 1887, il pose les fondements d’une langue révolutionnaire, vierge, qui n’appartiendrait à aucune culture dominante : l’espéranto. Il explique son projet dans un manifeste intitulé la Langue internationale. Espoir. De l’espoir, Zamenhof n’en manque pas, persuadé que les conflits sont dus à l’impossibilité de communiquer. Cent cinquante ans plus tard, le message reste d’actualité pour les héritiers.
«Députés». Pour autant, il est difficile de dénombrer le nombre d’espérantistes dans le monde et les membres d’associations reconnaissent qu’au niveau international, se faire entendre n’est pas chose aisée. Selon Jean-François, un membre autorisé de l’association Espéranto-France n’ayant pas souhaité préciser ses titres et identité, c’est au niveau européen que l’action doit d’abord se concentrer : «Il faut que l’espéranto devienne la langue de référence du Marché commun [sic], à la place de l’anglais. Notre souhait est porté par des députés espérantophiles.»
extraits d'un article du journal libération
Si Ludwik Zamenhof a suivi une formation de médecin ophtalmologiste, il n’a pas freiné sa passion pour les langues, puisqu’il en maîtrisait pas moins de onze. Mais ces connaissances ne semblent pas avoir longtemps satisfait ses aspirations. Autour de lui s’affrontent alors les communautés polonaises, juives et catholiques, allemandes et russes. Des heurts qui le traumatisent et qu’il décide de surmonter. Comment ? En 1887, il pose les fondements d’une langue révolutionnaire, vierge, qui n’appartiendrait à aucune culture dominante : l’espéranto. Il explique son projet dans un manifeste intitulé la Langue internationale. Espoir. De l’espoir, Zamenhof n’en manque pas, persuadé que les conflits sont dus à l’impossibilité de communiquer. Cent cinquante ans plus tard, le message reste d’actualité pour les héritiers.
«Députés». Pour autant, il est difficile de dénombrer le nombre d’espérantistes dans le monde et les membres d’associations reconnaissent qu’au niveau international, se faire entendre n’est pas chose aisée. Selon Jean-François, un membre autorisé de l’association Espéranto-France n’ayant pas souhaité préciser ses titres et identité, c’est au niveau européen que l’action doit d’abord se concentrer : «Il faut que l’espéranto devienne la langue de référence du Marché commun [sic], à la place de l’anglais. Notre souhait est porté par des députés espérantophiles.»
extraits d'un article du journal libération
2009-07-24
Ventaj tagoj
Ventaj tagoj estas blogo kun belaj fotoj kaj interesantaj textoj. Vi povas viziti en la adreso :
http://www.ventajtagoj.blogspot.com/
http://www.ventajtagoj.blogspot.com/
2009-07-18
2009-07-14
Pordego al Suda Bohemio
Se oni parolas pri Ĉeĥa Respubliko kiel pri la lando, kie eblas trankvile ripozi, tiam pri Suda Bohemio kaj en ĝi situanta urbo Písek la eldiro validas duoble. La pentrinda pejzaĝo de Sudbohemia regiono trankviligas jam per sia milda ondiĝo, respeguliĝanta en la monde unika arkitekturo de la kamparana baroko. Ĉarmaj, hele stukitaj bienoj brilas en satverdaj montetoj kaj valoj de Subŝumava regiono kaj neripeteble kunligiĝas kun la delikata beleco de pura naturo.
Legi pli
Legi pli
2009-07-01
esperantujo socia reto por esperantistoj
Aperis nova socia reto por esperantistoj:
http://esperantujo.ning.com/
Ĝiaj eblecoj similas al tiuj de Facebook ka., sed malgraŭ tio ekzistas ankaŭ diferencoj. La nova retejo aspektas ne kiel nova grupo ĉe Facebook, sed kiel aparta paĝaro. Mi kredas, ke se ni elprovos la eblecojn de tiu reta servo, ĝi povas multe taŭgi al la esperantistoj. Aliĝu! La retejo estas plene en Esperanto.
http://esperantujo.ning.com/
Ĝiaj eblecoj similas al tiuj de Facebook ka., sed malgraŭ tio ekzistas ankaŭ diferencoj. La nova retejo aspektas ne kiel nova grupo ĉe Facebook, sed kiel aparta paĝaro. Mi kredas, ke se ni elprovos la eblecojn de tiu reta servo, ĝi povas multe taŭgi al la esperantistoj. Aliĝu! La retejo estas plene en Esperanto.
2009-05-23
Europo Demokratio Esperanto
"Eŭropo Demokratio Esperanto" estas nova movado, kiu celas helpi la konstruadon de pli demokratia EŭropUnio. Legu la paĝon "Oftaj demandoj" kaj "Nia programo". Por pli da informoj, kontaktu EDE !
L'espéranto : une langue toujours vivante
L'espéranto, tout le monde connaît, mais combien le parlent ? Entre deux et dix millions de personnes - des chiffres honnêtes, mais loin des ambitions affichées pour cette langue : en faire la seconde langue de base pour tous et, ainsi, faciliter la communication entre personnes de langues maternelles différentes. Depuis sa création en 1887 par le Polonais Louis-Lazare Zamenhof, cette langue ne s'est, en fait, jamais imposée. Pourtant, ses plus fervents défenseurs ne cessent de mettre en avant ses nombreux atouts.
Le plurilinguisme politique
Langue de voyage
Lire plus : pli legi ( franca articolo )
Le plurilinguisme politique
Langue de voyage
Lire plus : pli legi ( franca articolo )
2009-05-05
Subscribe to:
Posts (Atom)